Rupsen, de larven van vlinders en motten beschadigen planten door te kauwen op bladeren, bloemen, scheuten en fruit en soms andere delen van de plant. Rupsen verborgen in opgerolde bladeren of tussen gebladerte kunnen moeilijk te zien of te beheren zijn. De meeste rupsen beschadigen planten door plantendelen te eten, waaronder bladeren en bloemen. Ze kunnen het hele blad of delen ervan opeten, waardoor de middenader achterblijft.
De aanwezigheid van fecale afzettingen (frass) op bladeren van planten is een indicatie van rupsactiviteit. Verschillende soorten rollen bladeren met zijden draden, terwijl andere soorten daadwerkelijk in plantenstelen zullen tunnelen. Als de rupspopulatie hoog is en de schade niet op tijd wordt opgemerkt, kan dit de kwaliteit van het gewas verminderen of leiden tot gewasverliezen. Rupsen, die het larvale of onvolgroeide stadium zijn van motten en vlinders, worden over het algemeen niet beschouwd als grote insectenplagen van in kassen geteelde gewassen.
In de zomer tot en met de herfst kunnen volwassenen (motten of vlinders) echter kassen binnenkomen via openingen zoals deuren, ventilatieopeningen, lamellen en zijwanden en eieren leggen op planten die uitkomen in rupsen. Rupsen hebben kauwmonddelen en voeden zich met een verscheidenheid aan planten die in kassen worden gekweekt. Als ze niet worden aangevinkt, kunnen rupsen een gewas ernstig beschadigen. Bovendien zijn kruidachtige planten zoals eenjarige planten en vaste planten die zich buiten bevinden zeer vatbaar voor aantasting door rupsen.
Hier zijn enkele veelgestelde vragen en antwoorden over deze rupsen. Tuinders weten dat rupsen over het algemeen gunstig zijn. Nadat rupsen zijn veranderd in vlinders of motten (Lepidoptera), worden rupsen belangrijke bestuivers voor veel verschillende planten. Desalniettemin kunnen een paar gekauwde bladeren ons in een neerwaartse draai van gerichte vastberadenheid sturen om de duivel uit te roeien.
Onze planten zijn kostbaar omdat we hebben gekweekt en onderhouden, gepland en gesnoeid, en uren energie hebben gegeven om de planten te zien groeien en gedijen. Als men echter gewoon zou kunnen pauzeren en de grotere voordelen zou kunnen onthouden die rupsen kunnen bieden aan niet alleen de planten, maar voor het tuinecosysteem en daarbuiten, zullen ze worden gezien als vrienden, niet als vijanden. Er zijn enkele soorten rupsen die bijzonder lastig zijn in de moestuin. Koolloopers, zoals hun naam al doet vermoeden, zijn dol op kool (inclusief de Chinese variëteit), en zullen zich ook voeden met lima en kiembonen, broccoli, spruitjes, bloemkool, sla, peterselie, radijs, rutabagas en rapen.
Ze beschadigen gewassen door kleine tot grote haveloze gaten in het gebladerte te kauwen en door zich te boren in zich ontwikkelende koppen koolfamiliegewassen. De beste bestrijdingsstrategie is om planten elke 2 weken met BT (Bacillus thuringiensis) te besproeien totdat ongedierte onder controle is, of totdat zich hoofden beginnen te vormen in het geval van koolfamilieleden. Andere effectieve controles zijn handpicking; planten sproeien met vloeibaar gemaakte en gespannen koolloopers, of hete peperspray; en het planten van valgewassen zoals selderij of amarant. Voor ernstige besmettingen, sproeibladeren met pyrethrum.
Het actieve ingrediënt moet worden geconsumeerd om effectief te zijn en jonge rupsen hoeven niet zoveel materiaal te consumeren voordat ze sterven; grotere rupsen moeten echter meer eten voordat de actieve Á. Soms groeit een plant die door rupsen op de grond is gekapt groter en beter dan ooit tevoren. Parasitaire wespen in het geslacht Trichogramma vallen het eistadium van verschillende rupssoorten aan, waaronder diamantrugmot, koollooper en geïmporteerde koolworm. Bovendien jagen veel insecten - zoals vuurvliegjes, grondkevers, soldaatkevers, stinkinsecten en tachinidevliegen - op rupsen of parasiteren ze, en helpen ze je graag bij je zoektocht om het aantal rups onder controle te houden.
Rupsen zijn een grote plaag voor groentegewassen, omdat het vraatzuchtige voeders zijn en uitgebreide schade toebrengen aan bladeren en vruchten van gewassen waarmee ze zich voeden. Dit soort schade is gemakkelijk te herkennen, maar rupsen kunnen ook in hout boren en het vinden van houtboren kan moeilijk zijn. Veel opruimende motten leggen hun eieren op gebieden waar schors is beschadigd op soortspecifieke waardbomen - wanneer de larven uitkomen, beginnen ze zich in de boom te graven. Als je de plaag al vroeg kunt opvangen, is de beste strategie voor het bestrijden van rupsen om ze met de hand te plukken, ze vervolgens te verpletteren of in een emmer zeepwater te laten vallen.
Bomen kunnen enige schade verdragen, maar uitgebreide tunneling kan ervoor zorgen dat takken verzwakken en vallen, of voedsel- en watertransporterende weefsels afsnijden, waardoor de aangetaste boom langzaam wordt uitgehongerd. Doug Tallamy, entomoloog en auteur, biedt talloze manieren waarop rupsen de ideale voedselbron zijn voor vogels, waaronder een bron van carotenoïden. Rupsen staan vrij laag in de voedselketen en hun zachte lichamen maken ze vaak een gemakkelijke prooi voor vogels, insecten en kleine zoogdieren. Dat betekent dat als je rupsen op je boerenkool hebt, ze je rozen niet opeten of door de tuin bewegen en andere verschillende planten eten.
.
